این روزها

دخترك ما اين روزها تغييرات بيشتري كرده.حرفهاي گنده گنده ميزنه.احساسشو بيان ميكنه.بسيار كنجكاوه كه از هر گفتگويي در كنارش سردربياره.درباره كي حرف ميزنيم؟ كدوم؟كي؟چرا؟توي فيلم چي بود؟حالا چي ميشه؟ اينها سوالاتيه كه مرتب ازمون ميپرسه و صدالبته سعي ميكنم تاجايي كه سن و قدرت دركش اجازه ميده راضيش كنم و براش توضيح ميدم.

دستاشو توي هوا به كمك حرفاش تكون ميده و اينجوري برام توضيح ميده

 و من عاشق اين دستاي كوچولوي پرقدرتم وقتي با ابزار فني پدر ورميره يا چيز سنگيني رو كشون كشون ميخواد حمل كنه و اصرار داره خودش اينكار رو بكنه.

من عاشق اين دستاي كوچولوي هنرمندم كه مداد رنگي و شمعي و خودكار توشون جا ميگيره و با او رنگهاي شاد و زنده كه نارنجي و زرد سر دسته شونن شروع ميكنه به نقاشي .

ترم دوم كلاس نقاشيش تموم شد و مربيش حسابي از روحيه شادش بابت كامل كردن كاراش و رنگ آميزيهاي شاد راضيه .

براي اين ترم قصد دارم براي كار با سفال ثبت نامش كنم.چون ميدونم عاشق خميربازي و چرخوندن کف دست و شكل دادن به اونه.فردا شروع اين كلاسه كه با يك عدد كاور لباس توي كلاسش شركت ميكنه.